Ένα εργαλείο που το'λεγαν αργαλειό

Η Υφαντική Τέχνη είναι από τις πρώτες τέχνες στην ιστορία του ανθρώπου. Πολύ ενδιαφέρουσα αλλά ξεχασμένη στο χρόνο! Επειδή όλοι είμαστε λίγο υπεύθυνοι γι' αυτό, από τη δική μου πλευρά, πρασπάθησα φέτος να την αναβιώσω.

Η τέχνη αυτή εξυπηρέτησε βασικές ανάγκες της ζωής του ανθρώπου. Απεικόνισε με τον καλύτερο τρόπο τη φαντασία, την καλαισθησία, τη χαρά της δημιουργίας αλλά και την παράδοση. Οι μαθητές στο άκουσμα της λέξης ¨αργαλειός¨ άρχισαν να ρωτούν:

"Τι είναι αυτό;" "Θα μάθουμε να ράβουμε;" "Θα μάθουμε να κεντάμε;"

Σιγά σιγά μάθαμε πληροφορίες σχετικές με την πορεία της ύφανσης μέσα από μύθους, ιστορίες, τραγούδια και βίντεο. Αφού ολοκληρώσαμε το θεωρητικό κομμάτι, περάσαμε στο βιωματικό μέρος της δράσης. Οι μαθητές, μέσα σε πνεύμα συνεργασίας, καλλιέργησαν τη λεπτή τους κινητικότητα, εμπλούτισαν το λεξιλόγιό τους, ήρθαν σε επαφή με τις πρώτες ύλες (βαμβάκι, λινο, μάλλινο, μεταξωτό) και δημιούργησαν σε αυτοσχέδιους αργαλειούς τα δικά τους υφαντά.

Η δασκάλα της ευέλικτης ζώνης της Γ' τάξης

Πλιάκου Μαίρη

Για να δείτε τα έργα μας πατήστε εδώ: https://padlet.com/mail109/9g3p9eqh9cs1